Rangæingar -- Skáldabjörn
Sl. þriðjudagskvöld komum við Rangæingar saman á heimavelli okkar að Heimalandi. Til leiks mættu 14 pör og léku saman fimmta kvöldið af sex í Butlertvímenningi félagsins.
Björninn vinalegi hefur farið mikinn í haust og einu gilt hvern hann hefur haft sér til fulltingis hverju sinni, enda rammur að afli. Í gær hafði Björninn hirðskáldið með sér.
Skjaldabjarnarvík er annars á Hornströndum, kennd við landnámsmanninn Skjalda-Björn, sem þar hafði bú sitt. Þó það sé auðvitað allt önnur saga má segja að við Rangæingar séum nú með parið Skálda-Björn, sem líkt og hálfnafni þeirra var, eru harðskeyttir og vopnfimir. Þeir félagar hagyrtu andstæðinga sína, einn af öðrum, sem lágu sárir eftir út um allan sal, og innbyrtu af harðfylgi 286 impa. Næstir inn komu framsóknar- og félagshyggjuforkólfarnir Jói og Siggi með 190 impa. Þriðju urðu Sigurður og Torfi með 160 impa.
Jói og Siggi eru áfram langefstir í samanlögðu, svo langefstir að næstu manna verður ekki getið, enda skrásetjari einkar tillitssamur og nærgætinn að eðlisfari.
Það sækir enginn auðveldlega gull í klær Bjarnarins, sama hvaða makker hann notar.
Björninn harður, þetta lengi leiddi,
laginn framhjá öllum gloppum sneiddi.
Aukaslaginn margan vaskur veiddi
og vonum flestra gjörsamlega eyddi.
Fyrir lokasennu eygðu bankastjórinn og hans meðreiðarsveinn þó smá glætu, en
Í hinstu setu hurfu vonir sjónum,
þeir hrikalegum urðu fyrir tjónum,
Björninn líka beitti þarna klónum
og bókstaflega dró þá upp úr skónum.
Annars horfir skáldið á Kastljós flest kvöld og hafði á orði í gærkvöldi:
Ofur nefið er til
staðar,
óhult tæpast nokkur
stétt.
Ljósi eggin brúnu baðar
og bjarma slær á hæstarétt
